Smeštena sa obe strane Dunava, Palilula seže od Pančevačkog rita sa jedne i centralnog jezgra Beograda sa druge strane, prostire se na čak 44. 661 hektara, što je čini najvećom od 17 gradskih opština.
Opština je dobila ime još u doba kneza Miloša, navodno jer je na mestu njenih prvih okvira bila sigurna zona za pušače (Pali - lula), a danas je moderna opština koja se stalno širi i modernizuje, zbog čega veliki broj mladih upravo tu započinje svoj život. Blizina Tašmajdanskog parka, čuvene boemske četvrti Skadarlije, botaničke bašte Jevremovac, pa i samog Dunava, čine da centralni deo ove opštine koja se u gradu graniči sa Vračarom, Zvezdarom i Savskim Vencom, bude visoko na lestvici interesovanja.
U prilog tome koliko je mnogoljudna i rasprostranjena najbolje govore brojevi o osnovnih (24) i srednjih škola (6), od kojih je najpozantija Peta beogradska gimnazija, dok broj vrtića zaslugom grada, raste iz godine u godinu, zbog čega se opština dodatno urbanizuje, pogotvo sa leve obale Dunava, u naseljima Krnjača, Kotež i Borča.
Jedna od glavnih karakteristika Palilule je prirodna oaza koja je okružuje, mreža kanala, nekoliko jezera i bara koje su raj za pecaroše, ali i za zaljubljenike u prirodu. Potencijal Palilule, pogotovo levog dela prepoznali su domaći i strani investitori, ponajviše zahvaljujući odličnoj povezanosti sa Beogradom i Zemunom, preko dva mosta, Pupinovog i Pančevačkog ali i saobraćajna mreža koja vodi do Pančeva čineći tako obilaznicu oko Beograda.
Investicije, koje su realizovane, ali i one koje su u planu, doprinose modernizaciji čitave opštine, stvarajući povoljno okruženje za stanovnike i posetioce.
Slična situacija je i sa desne obale Dunava, gde se tranzicija i modernizacija sprovode već decenijama, te je nekada zapušteni deo zemljišta iznad Dunava, odnosno, donji deo Karaburme u smeru ka Vinči, postao pravi mamac za investitore.
Porast izgradnje koji traje u prestonici poslednjih nekoliko decenija promenio je lice Palilule, čineći je još funkcionalnijom i boljom opštinom za život. Rezidencionalni deo oštine, Profesorska kolonija koja se ušuškana pruža između Cvijićeve, Takovske i Despota Stefana, bastion je duha starog Beograda, sa vilama i vrtovima koji deluju impozantno, a sazidani su kasnih dvadesetih godina prošlog veka.
Osim Profesorske kolonije, sa desne obale Dunava, Palilulu krase svetski priznata arhitektonska rešenja Hala Aleksandar Nikolić (Pionir) kao i naselje Višnjička banja, koja su delo bračnog para Bakić, Dragoljuba i Ljiljane.
Ono što je posebno atraktivno duž cele opštine Palilula, jeste njena povezanost mrežom puteva, ali i linijama gradskog saobraćaja, od autobusa, preko tramvaja i trolejbusa.
